Humans Of Tilburg

“Ik heb de marathon van New York gelopen. Het was alweer zeven jaar geleden dat ik een marathon gelopen had. Ik was er vroeger beter mee bekend. Ik ben naar de ...Olympische Spelen geweest, in 2000 in Sidney. Ik had een marathon tijd van 2 uur en 10 minuten staan, maar dat is alweer wat jaren geleden. Ik hoopte nu richting de 2,5 uur of net eronder te gaan. Maar toen we halverwege waren, kreeg ik al problemen met m’n rechterbeen. Dan wordt het lang. Ik heb 22 kilometer met pijn gelopen. Ik kreeg last van mijn hamstring, waardoor ik me niet zo goed kon afzetten. Dat is pijnlijk. Dat heb je dan extra, want daar is niks vlak. Alles loopt een beetje licht omhoog of omlaag en er zitten een paar bruggen in. De Pulaski Bridge, net voor halverwege.

Daarna richting de 28 kilometer heb je de Queensboro Bridge. Die is lang en lastig. Die duurt meer dan 600 meter. Halverwege dacht ik nog dat ik nog wel kon, misschien drie minuten langzamer in de eindtijd. Maar op 25 kilometer, net voor Queensboro Brigde, deed het wel zo’n pijn. Toen bedacht ik me dat ik niet meer op m’n stopwatch ging kijken. Ik wou gewoon finishen. Er kwam een dikke 18 minuten bij. Vroeger zou ik een hele week chagrijnig zijn geweest. Nu beleef ik sport op een andere manier. Toen was het mijn broodwinning en telde elke seconde. Nu ben ik nog wel gedreven en baal ik op de finish. Maar een uur later niet meer. De aanloop ernaar toe was heel leuk, dat is ook belangrijk. De eerste paar dagen dat we in New York waren, waren gigantisch leuk. Echt een beleving om nooit meer te vergeten. Dat die marathon niet loopt zoals verwacht is even zuur, maar naderhand konden we er om lachen.”